پناه

به درگاهی پناه آورده‌ام کز در نمی‌راند

که هرکس را که درمانده‌ ست سوی خویش می‌خواند

امید اولی که هر زمان او را رها کردم،

امید آخرم شد نام او را تا صدا کردم

خداوندا، خداوندا قرارم باش و یارم باش

جهان تاریکی محض است، می‌ ترسم، کنارم باش

اگر گم کرده‌ام در این همه بی‌ راهه راهم را

تویی که می‌بری سوی سپیدی‌ها نگاهم را

صدایم می‌کنی وقتی صدایم غیرِ آهی نیست

خطابخشی، به اشک و توبه می‌بخشی گناهم را

خداوندا، خداوندا قرارم باش و یارم باش

جهان تاریکی محض است، می‌ ترسم کنارم باش

شاعر:؟؟؟؟؟