فرازی از دعای عرفه

خدایا چنانم

ترسان خودت کن که گویا مى بینمت

 و به پرهیزکارى از خویش خوشبختم گردان و به واسطه نافرمانیت بدبختم مکن

و در سـرنـوشـت خود خیر برایم مقدر کن و مقدراتت را برایم مبارک گردان تا چنان نباشم که تعجیل آنچه را تـو پـس انـداخته اى بخواهم و نه تاءخیر آنچه را تو پیش انداخته اى.

خدایا قرار ده بى نیازى در نفس من و یقین در دلم و اخلاص در کردارم و روشنى در دیده ام و بینایى دردیـنـم

و مـرا از اعـضـا و جوارحم بهره مند کن و گوش و چشم مرا وارث من گردان (که تا دم مرگ بسلامت باشند(

و یاریم ده بر آنکس که به من ستم کرده و انتقام گیرى مرا و آرزویم را درباره اش به من بنمایان و دیده ام را در این باره روشن کن

خدایا محنتم را برطرف کن و زشتیهایم بپوشان و خطایم بیامرز

و شـیـطـان و اهـریـمـنـم را از مـن بران و ذمه ام را از گِرو بِرَهان

 و خدایا قرار ده براى من درجه والا درآخرت و در دنیا.

از خودشناسی تا خداشناسی

تعقّل و تفکر کنید تا خودتان را ببینید و خدا را بشناسید. با تفکر و تعقل گمشده ات را می یابی، گمشده در واقع خودت هستی.

(حاج محمد اسماعیل دولابی)

بدون شرح

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولتِ صحبت آن مونسِ جان ما را بس

از درِ خویش خدا را به بهشتم مفرست
که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس